Moc Gór Festiwal

Nagrody 20. MOC GÓR

WYNIKI

MIĘDZYNARODOWEGO KONKURSU FILMOWEGO

20. MOC GÓR

Jury 20. Moc Gór przyznało następujące nagrody:

Nagroda dla tego filmu jest w pełni uzasadniona ze względu na uchwycenie pełnego obrazu istoty alpinizmu. To szczery filmowy przekaz o trzech francuskich wspinaczach, którzy podejmują się otworzenia nowej drogi na legendarnej południowej ścianie Nuptse. Monumentalność tego wyzwania uwypukla kruchość człowieka w obliczu żywiołu, jakim są najwyższe góry. Nagroda dla tego filmu to wyraz uznania nie tylko dla technicznych umiejętności wspinaczy ale również dla siły determinacji, która inspiruje, porusza i zmusza do refleksji nad granicami ludzkiej woli.

Za umiejętne pokazanie fundamentalnych i uniwersalnych tematów potęgi natury, własnych ograniczeń i poszukiwania emocji w ekstremalnych warunkach. Film oprócz świetnych zdjęć przedstawia relacje bohaterów z potężnym, nieokiełznanym
żywiołem, z dala od cywilizacji.

Za ukazywanie piękna otaczającej przyrody, przekazywanie miłości do gór oraz wartości współdziałania i ducha partnerstwa, edukację młodego pokolenia w zakresie aktywnego spędzania wolnego czasu z rodziną oraz pokonywania własnych słabości.

Film pokazuje jak ważne jest podejście i rola rodziców w pokazywaniu dzieciom piękna świata i zachęcaniu ich do niestandardowego spędzania wspólnie wolnego czasu. Leo i Jess wprowadzają dzieci w świat, który z pozoru jest dostępny tylko dla doświadczonych wspinaczy, jednak przy odpowiednim zabezpieczeniu może to być niezapomniana przygoda, rozbudzająca chęć obcowania z naturą. Nawet jeśli na razie ważniejsze jest… zjedzenie czekoladowego batonika na szczycie.

Nagroda PZA dla filmu „Pachamama” za pozornie prostą historię z niedostępnej i pięknej Patagonii.

Opowiedzenie o górskich wyczynach w prosty a jednocześnie intrygujący sposób, bywa wyzwaniem, a taka jest historia trójki przyjaciół, którzy spełniają swoje ekstremalne narciarskie marzenia w dzikiej Patagonii. Bez pytań o motywację czy strach. W pięknych, surowych krajobrazach andyjskich szczytów cisza mówi więcej niż słowa, a harmonia z naturą staje się kluczem do realizacji celu.

Studenckie Jury doceniło polski film w reżyserii Elizy Kubarskiej, opowiadający o Wandzie Rutkiewicz. Kobiecie, która nie chciała być trzecią, zaraz po dwóch sławnych mężczyznach (Kukuczce i Messnerze). Chciała być pierwszą z całego świata…i była.

Film w czułej i subtelnej narracji (gównie za sprawą głosu himalaistki) opowiada o trudach i zmaganiach kobiety, w świecie zdominowanym przez mężczyzn, ukazuje siłę jej charakteru i nieustanną potrzebę dążenia do celu. Filmowy obraz pokazuje widzom również pewną niebanalną prawdę o ludzkim życiu, które bywa nie tylko trudne jak wejście na górski szczyt, ale również czasami pełne sprzeczności. Ostatecznie film o Wandzie Rutkiewicz jest opowieścią o ludzkim losie w ogóle, o tym, że „karawana do marzeń”, nawet jeśli dotrze do celu, nie sprawia szczęścia na zawsze.

Studenckie Jury doceniło również walory realizatorskie filmu. Ciekawą koncepcję, w której narratorem jest sama bohaterka. Od początku do końca.

Bohater zyskuje naszą sympatię, nie poprzez wyczyny ale swoją niezłomną miłość i pasję do gór, która jest niezależna od wieku. Radość ze wspinaczki trwa nadal mimo upływającego czasu i wzmacniana jest przez przeplatające się wspomnienia dawnych wyczynów.