za wrażliwość obrazową i filmową oraz umiejętne pokazanie faktu, że droga wspinaczkowa może być częścią drogi życiowej. Jest sztuką, która płynnie się z nią przeplata i nadaje sens życiu.
za cudowną i ujmującą historię o realizacji wysokogórskich marzeń, choć wiemy, że te są najczęściej na drugim końcu świata. Chcielibyśmy żeby ta brawurowa przygoda trwała dłużej i za to też jest ta nagroda.
za wyśmienite połączenie różnych form wyrazu: animacji, archiwów i fabuły w historii, która przenosi nas do wczesno-wojennego Podhala.
za umiejętne i filmowe pokazanie różnych historii ludzkich, które dzieją się w jednej dolinie. Każda z tych opowieści na swój sposób, z szacunkiem i respektem, dopasowuje się do warunków jakie dyktuje przyroda.
za etnograficzny portret wartości edukacyjnych w rejonach położonych na dużych wysokościach i poetycką historię kina drogi. Dziękujemy Pachamama za opiekę duchową nad tą opowieścią.
za umiejętne wykorzystanie materiałów archiwalnych jako języka filmowego, który spójnie przeplata się z oryginalną warstwą dźwiękową.