ANWAR
reż. Rosa García Loire, 2022, Hiszpania, 70’
Kręcony w Nepalu, Sierra Leone i Pakistanie „Anwar (Full of Light)” opowiada o zimowej wyprawie Alexa Txikona na Manaslu (Nepal). Jest to pierwsze ekologiczne i niezanieczyszczające środowisko wejście w pełni zasilane energią słoneczną. „Anwar” ukazuje podróże Alexa, od Himalajów po Sierra Leone i od Sierra Leone do Pakistanu. Wspinacz poznał prace prowadzone przez Fundację EKI, która dostarcza systemy energii słonecznej, pozwalające na autonomię energetyczną w szkołach i szpitalach. Po zakończeniu wyprawy Alex postanowił przekazać panele słoneczne szkole w dolinie Diamir w Pakistanie, Günter Mountain School, aby wesprzeć rozwój czystej energii w pakistańskich wioskach.
Dokument pozwala widzowi zobaczyć, jakie są warunki życia w innych częściach świata. Alex Txikon tak skomentował współpracę z Fundacją EKI: „To projekt zrodzony z dobrej pracy, który podkreśla znaczenie wartości humanitarnych. Wierzę, że będzie w stanie wzbudzić w widzu empatię i skłonić do zastanowienia się nad różnicami w możliwościach”.
Balandrau
reż. Guille Cascante, 2021, Hiszpania, 83’
Carpatia DIVIDE
reż. Cezary Adamski, 2021, Polska, 20’
Ponad 600 kilometrów i 16 tysięcy metrów przewyższeń rowerem przez polskie Karpaty od Ustronia po Muczne, bez wsparcia z zewnątrz, z limitem czasowym 200 godzin – oto przepis na najtrudniejszy polski wyścig MTB. Uczestnicy muszą wykazać się nie tylko żelazną kondycją i wytrzymałością psychiczną, ale też świetnym zmysłem organizacyjnym, tylko od zawodnika zależy bowiem, kiedy jedzie, gdzie śpi i czy należycie dba o sprzęt. Do tego dochodzi walka z wymagającym terenem oraz pogodą, która bywa kapryśna.
Twórcy filmu postanowili na własnej skórze przekonać się, jakie wyzwanie kryje się pod nazwą Carpatia Divide, a efektem ich działań jest dokumentalny zapis trasy „Carpatia DIVIDE | race or adventure”. Kilometr po kilometrze, pośród beskidzkiego błota, gorczańskimi wierchami z widokiem na Tatry, śladem opuszczonych wsi w Beskidzie Niskim, śledzimy ich oraz innych zawodników zmagania z karpackimi ścieżkami, zdając sobie sprawę, że to coś więcej niż wyścig – to prawdziwa przygoda. Pełna dzikości i piękna gór oraz przekraczania własnych granic.
Dhaulagiri is my Everest
reż. Pavol Barabas, 2022, Słowacja, 64’
W 1984 roku Zoltán Demján zdobył dwa ośmiotysięczniki bez wsparcia dodatkowym tlenem. Najpierw pokonał południową ścianę Lhotse Shar, a następnie wspiął się na południowy filar Mount Everest. Niespodziewanie jednak pogoda zamieniła jego zejście w walkę o życie. Jego wyjątkowa lekcja odbywa się podczas pierwszego wejścia na Dhaulagiri w stylu alpejskim. Na tym pionowym południowo-zachodnim filarze czeka go nie tylko największa trudność wspinaczki, ale także ważna wiedza, która odmieni jego życie.
Film zdobył wiele nagród na międzynarodowych festiwalach filmowych. Pavol Barabáš jest autorem licznych filmów górskich i przygodowych o przetrwaniu ludzi w ekstremalnych warunkach. Jego filmy kręcone były w pustkowiach, pośród szumu rwących rzek, na zboczach lodowcowych szczytów, a także w głębokich jaskiniach. Lubi szukać historii, których bohaterowie przekraczają swoje granice. Jednocześnie podkreśla, w jaki sposób człowiek powinien traktować Ziemię. Jego prace emanują miłością i szacunkiem do natury, podziwem wobec ogromnej siły psychicznej bohaterów i moralnością.
Droga
reż. Wojtek Kozakiewicz, 2021, Polska, 23’
Wspinanie wymyka się definicjom i schematom. To coś więcej niż sport, nie sposób jednak tego aspektu pominąć. Przyciąga, fascynuje, uzależnia – i niezmiernie trudno wyjaśnić, dlaczego działa jak narkotyk.
Wojtek Kozakiewicz, od lat związany z tematyką górską i outdoorową w filmie (wśród jego dzieł znajdują się między innymi takie filmy jak „Mama” o Katarzynie Ociepce-Grzegulskiej czy „Alpine Wall Tour”) prywatnie również wspinacz, w cieszącym się uznaniem krytyków dokumencie „Droga”, poświęconym postaci Macieja Dobrzańskiego, wychodzi naprzeciw tym rozterkom. Fenomenalnie ukazuje magię wspinana oraz znaczenie tego sportu dla jednostki i sposób, w jaki kształtuje osobowość i nadaje sens życiu.
W prostocie i surowości czarno-białego obrazu tkwi ogromna siła, kiedy towarzyszymy bohaterowi w jego codziennym życiu, patrząc na wspinaczkę jego oczami oraz zanurzając się w świecie sztuki. Pasje i zainteresowania płynnie się przeplatają, składając się na niebanalną osobowość Macieja Dobrzańskiego – człowieka wielu talentów, wspinacza oraz konserwatora dzieł sztuki.
Everestman
reż. Binod Adhikari, 2022, Nepal, 28’
Everest to najwyższy punkt na ziemi. Wejście na jego szczyt to sprawa życia i śmierci, jest wyzwaniem samym w sobie. Wielu próbuje zdobyć Everest co roku, tylko nielicznym się to udaje. Ale są i tacy, którzy wielokrotnie stają na szczycie najwyższej góry świata, podporządkowując temu całe życie.
Ponad pięćdziesięcioletni himalaista Kami Rita Sherpa dokonał tego – w chwili tworzenia filmu „Everestman” – 24 razy, ustanawiając tym samym niezwykle wyśrubowany rekord. Jest przewodnikiem, wprowadzającym klientów chcących postawić stopę na najwyższym ziemskim wierzchołku. Nepalczyk po raz pierwszy zdobył ten ośmiotysięcznik w 1994 roku. Jego niezwykła wspinaczkowa historia zainspirowała Binoda Adhikariego do stworzenia filmu „Everestman”. Reżyserowi przyświecała idea by przybliżyć światu tę nietuzinkową postać i zainteresować szersze grono himalaistycznymi dokonaniami Sherpów.
Fly the Roof
reż. Harry Seagar & Ryan Wilkes, 2022, Nowa Zelandia, 52’
Fly The Roof to historia czterech młodych mężczyzn z Nowej Zelandii wychodzących poza swoją strefę komfortu na obcym kontynencie, aby pomóc potrzebującym. We wrześniu 2019 roku zespół Harry’ego, Ryana, Chrisa i Guido rozpoczął projekt, który w założeniu miał pozwolić im nauczyć się latać na paralotni, wspiąć się na dach Afryki – Kimandżaro i spróbować zlecieć ze szczytu tej góry. Ich głównym celem było zebranie 25 000 dolarów za pośrednictwem Wings of Kilimanjaro dla szkoły podstawowej Emboreet w Simanjiro w Tanzanii. „Fly the Roof” to opowieść o prawdziwej przygodzie, braterstwie i ogromnej determinacji w dążeniu do celu.
Harry Seagar jest reżyserem i producentem filmowym z Nowej Zelandii. Jest zaangażowany w podnoszenie świadomości na temat globalnych zmian środowiskowych i społecznych poprzez swoje produkcje, tworzy nagradzane filmy przygodowe i edukacyjne na całym świecie, od Antarktydy po Afrykę. W 2021 był dwukrotnym półfinalistą Impact Award.
Ryan Wilkes to operator i reżyser filmów dokumentalnych, ma doktorat z bioinżynierii. Poprzez dokumentowanie pełnych przygód poszukiwań, nowych odkryć i przedsięwzięć związanych z ochroną przyrody, Ryan bada relacje między ludźmi a światem przyrody. Jego pasja do kręcenia filmów narodziła się, gdy przeniósł się do Nowej Zelandii. Od tamtej pory przygody Ryana obejmowały pływanie z humbakami w Tonga, eksplorację odległych fiordów północnej Norwegii, czy tropienie goryli górskich w lasach Ugandy.
GRANICA OSTROŻNOŚCI
reż. Piotr Michalak, 2021, Polska, 11’
Pośród surowej, choć zapierającej dech w piersiach scenerii Gór Stołowych dwoje nieznajomych spotyka się przypadkiem. Główny bohater, Kuba, podejmuje ryzyko, by pomóc nieznanej sobie wcześniej, obcej dziewczynie – Odzie, która doznała kontuzji. Warunki im nie sprzyjają, teren jest trudny, a do cywilizacji daleko, jeden niewłaściwy ruch może kosztować życie. Nie mogą liczyć na pomoc, będą więc musieli połączyć siły, aby przetrwać w nieprzyjaznych warunkach. Jednak za obojgiem kryją się ich historie, determinujące zachowania…
To filmowa opowieść o tym, co czyni nas ludźmi i co należy zrobić, aby nie stracić człowieczeństwa w najciemniejszej godzinie.
To drugi film młodego reżysera, Piotra Michalaka.
Höhenrausch
David Pichler, 2022, Niemcy, 73’
Naukowy, a zarazem przygodowy film dokumentalny o historii i rozwoju medycyny wysokogórskiej i wysokościowej, skupiony wokół chaty Capanna Regina Margherita we włoskim masywie Monte Rosa w Piemoncie, niedaleko granicy ze Szwajcarią, najwyżej położonego budynku w Europie (4559 m n.p.m.).
W „Höhenrausch” himalaistka Gerlinde Kaltenbrunner opowiada o swoich osobistych doświadczeniach z niedoborem tlenu na dużych wysokościach, podczas gdy profesorowie medycyny Oswald Oelz i Peter Bärtsch przytaczają wiele szczegółów i objaśniają wyniki swoich badań nad chorobą wysokościową.
House of the Gods
reż. Matt Pycroft, 2022, Wielka Brytania, 44’
Przerażająco stromy szczyt góry Roraima wznosi się ponad amazońską dżunglą, otulony ciężkimi chmurami i strzeżony przed intruzami przez deszczowe lasy, błoto, wodospady i ulewne deszcze – lokalna legenda głosi, że jedynie ludzie o czystym sercu dostąpią zaszczytu ujrzenia wierzchołka Roraimy. Dotychczas żadnemu Gujańczykowi się to nie udało.
Wybitny wspinacz Leo Houlding postanowił podjąć wyzwanie i wraz z młodą alpinistką z Cambrii, Anną Taylor wyruszyli przez dziewiczą Puszczę Amazońską. „House of the Gods” pokazuje rodzącą się więź pomiędzy wspinaczami a lokalnymi przewodnikami z ludu Akawaio. Matt Pycroft podąża za ekipą przez ponad 100 kilometrów, rejestrując pierwsze historyczne wejście dwóch Gujańczyków na północną ścianę Roraimy.
Film zdobył liczne nagrody na festiwalach – między innymi za „Najlepszy film o sporcie górskim” na Międzynarodowym Festiwalu Filmów Górskich w Vancouver, Grand Prix na New Zealand Mountain Film Festival oraz za „Najlepszy film o Przygodzie i Eksploracji” na Festiwalu Górskim w Lądku-Zdroju.
Journey to Jagdula
reż. Jordan Carroll, 2021, Wielka Brytania, 14’
Film powstał z okazji setnej rocznicy powstania brytyjskiego kobiecego klubu wspinaczkowego The Pinnacle Club, by ukazać szerzej nieznane sukcesy wcześniejszych członkiń, które brały udział w wyprawie w latach sześćdziesiątych na Himal Kanjiroba, do miejsca zwanego Jagdula. W wyprawie wzięło udział 6 kobiet, a niektóre z nich dystans z Wielkiej Brytanii do Indii pokonały drogą lądową – samochodem. Dwie z nich, teraz już starsze panie, wspominają odważną i brawurową wyprawę do zachodniego Nepalu.
Z dużą dozą brytyjskiego humoru alpinistki opowiadają o swoich przygodach i feminizmie, który napędzał (i nadal napędza) słynny klub. „Journey to Jagdula” to pełen uroku film, który oddaje hołd wspinaczce kobiet i celebruje angielskiego ducha przygody, pokazując, że wszystko jest możliwe, nawet jeśli mamy niewiele więcej niż marzenie. Zawiera oryginalne materiały archiwalne z kobiecej wyprawy z roku 1961. Film został zamówiony przez The Pinnacle Club, został sfinansowany w całości z datków jego członkiń, a wyreżyserował go Jordan Carroll.
La Vallée de l'Illiez
reż. Julien Roserens & Yannick Bacher, 2021, Szwajcaria, 72’
„La Vallée de l’Illiez” to pełnometrażowy film dokumentalny opowiadający historię doliny Illiez, położonej w kantonie Valais w Szwajcarii.
Film zanurza się w codziennym życiu siedmiorga mieszkańców doliny. Śledzi ich losy krzyżujące się na przestrzeni pór roku, jak siedem mitycznych szczytów Dents du Midi, które górują nad doliną, niczym milczący strażnicy.
Bohaterowie filmu to: pasterz z dziada pradzia Vivi, skialpinista oraz celnik Yannick, niespełna trzydziestoletni rolnik Vincent, przemytnik z czasów II wojny światowej Raphy, młoda i ambitna hotelarka Camillia, dusza towarzystwa Louis oraz Fabienne, która wybrała dolinę jako swoje miejsce na ziemi już jako dorosła osoba. Różnią się od siebie znacząco, a ich rzeczywistość, bywa zarówno słodka, jak i trudna. Ze ochotą otwierają drzwi, aby opowiedzieć swoją historię, ukazując przy tym geograficzną, klimatyczną i gospodarczą specyfikę doliny, a także potencjał regionu i jego przyszłe wyzwania. Cała siódemka maluje w ten sposób portret tego wyjątkowego miejsca – każde z nich przez pryzmat własnych doświadczeń.
North 6
reż. Frank Kretschmann, 2022, Niemcy, 29’
Uważane za sześć najpiękniejszych w ścian w Alpach: północne ściany Grosser Zinne, Piz Badile, Matterhornu, Eigeru, Petit Dru i Grandes Jorasses. Prawie 70 lat temu, francuski przewodnik górski Gaston Rébuffat, uważany za jednego z najwybitniejszych wspinaczy wszechczasów, pisał już w klasyku literatury górskiej, „Gwiazdach i burzach”: „Jedno spełnione marzenie rodzi nowe marzenie, więc wkrótce zapragnąłem podbić wszystkie wielkie północne ściany Alp”.
Pokonanie ich wszystkich jest życiowym celem wielu alpinistów, Wielkim Szlemem alpinizmu. Szwajcar Roger Schäli i Tyrolczyk Simon Gietl kilkakrotnie wspięli się na wszystkie sześć ścian. Ale i w ich przypadku pojawiło się nowe marzenie: ich celem jest nieprzerwana wspinaczka po kultowych ścianach – niezwykła, monstrualna wręcz „łańcuchówka” łącząca legendarne drogi. Gdy wyruszają w chłodny jesienny poranek, mają przed sobą zadanie wręcz niemożliwe: 1100 kilometrów dystansu, 30770 metrów przewyższenia i 29470 metrów zjazdu, które planują pokonać na rowerach szosowych, pieszo, wspinając się i latając na paralotni. To wyjątkowa górska wycieczka dla doświadczonych wspinaczy: wszyscy wiedzą, że do wielkich północnych ścian Alp należy podchodzić tylko z ostrożnością i pokorą.
Pilastro Nero
reż. Elettra Gallone, 2022, Włochy, 34’
Dwóch włoskich alpinistów wyrusza na Cholatse, himalajski szczyt o wysokości 6440 m, na którego zboczach próżno szukać łatwych tras wspinaczkowych. Widz ma okazję towarzyszyć Matteo Stelli z Courmayeur i Riccardo Bergamini z Lukki w podróży do bazy pod Cholatse. Sucha pora roku i silny wiatr powodują, że warunki są nadspodziewanie trudne. Groźne seraki, szczeliny pokryte przewianym śniegiem sprawiają, że ryzyko jest zbyt wysokie. Bohaterowie filmu postanawiają więc wspiąć się na stanowiący nieco mniejsze wyzwanie szczyt: kamienną piramidę, która stoi obok. To niezdobyta dotąd góra o wysokości około 6000 metrów. Mimo skromnych zasobów sprzętu wspinaczkowego udaje im się i wracają z wyprawy z tarczą, a nowy szczyt nazywają imieniem dwóch kobiet: Santa Barbara i Santa Chiara.
Reżyserką filmu jest urodzona w Mediolanie Elettra Gallone. Swoje zainteresowanie ludźmi, stosunkami społecznymi i odmiennymi kulturami przełożyła na film dokumentalny. Pracowała jako filmowiec dla Emergenza Sorrisi podczas misji medycznych w Beninie w 2015 roku i w Iraku w 2017 roku. Podczas pierwszej misji nakręciła film krótkometrażowy „Il tempo di uno Sguardo”.
W październiku 2021 uczestniczyła w 2nd Film Accelarator z Wernerem Herzogiem na Lanzarote, realizując dwa filmy krótkometrażowe: „La Ira de Guayota” i „Poseidón”.
PORTRETY WOJENNE. KOBIETY – HELENA MARUSARZÓWNA
reż. Aneta Popiel-Machnicka, 2021, Polska, 30’
Helena Marusarzówna (1918 – 1941), legendardna, siedmiokrotna mistrzyni Polski w narciarstwie alpejskim. Od początku II Wojny Światowej działała w polskim ruchu oporu pełniąc rolę tajnej kurierki. Korzystając z doskonałej znajomości Tatr przenosiła szlakami górskimi pocztę, pieniądze i broń oraz przeprowadzała ludzi. W 1941, po brutalnym śledztwie, została zamordowana przez Gestapo. Pomimo tortur nikogo nie wydała.
Film jest częścią cyklu „Portrety Wojenne” poświęconego pięciu Polkom (Halinie Szwarc, Władysławie Macieszynie, Helenie Marusarzównie, Wandzie Gertz, Halinie Szymańskiej), których młodość i dojrzewanie przypadły na czasy wojenne.
Zrealizowany w konwencji animadoc, w której fragmenty animowane łączą się ze zdjęciami archiwalnymi, fabularyzowanymi sekwencjami z udziałem aktorów – wszystko utrzymane w atmosferze filmu „noir”.
Śniła mi się Połonina
reż. Robert Żurakowski, 2022, Polska, 83’
Film opowiada historię twórcy kultowego bieszczadzkiego schroniska „Chatka Puchatka”. Ludwik Pińczuk przez pół wieku nadludzkim wysiłkiem budował legendę swoją i schroniska na Połoninie Wetlińskiej. Nie tylko przetrwał w surowych warunkach, ale zdołał zbudować Chatkę własnymi rękami. Spełnił swoje marzenie. Prowadził schronisko z fantazją i sercem. Tysiące ludzi: artyści i zwykli turyści wciąż powracali na Połoninę odnajdując tam swój dom.
„Lutek” zbudował świat dla siebie i innych od podstaw, tworząc wspólnotę ludzi, których jak magnes przyciągało życie na połoninie – bez wygód, za to z niepowtarzalną, górską atmosferą. Magia tego miejsca bliska jest każdemu, kto choć raz tam zawędrował. To świat dzikich Bieszczadów, skłaniający do refleksji nad ludzkim losem – trudnym, twardym ale pełnym smaku życiem.
Nic jednak nie trwa wiecznie. Film jest zapisem wyjątkowego momentu w dziejach Bieszczadów. Dokument zatrzymuje czas na chwilę przed brutalną utratą domu przez bohatera. To świat współczesny go zabiera. „Chatka Puchatka” zostanie za chwilę zburzona a w jego miejsce powstanie nowoczesny górski budynek. Kończy się pewna epoka, zaczyna kolejna. Co się stanie z magią tego miejsca, teraz, gdy „Chatka Puchatka” już nie istnieje? Oto historia o znalezionym i utraconym domu.
The Andean Screen
reż. Carmina Balaguer Monton, 2021, Hiszpania, 49’
Nauczycielka z maleńkiej miejscowości w wysokogórskim regionie na północnym zachodzie Argentyny, postanawia sprowadzić do szkoły, w której uczy, mobilne kino. Podróż do wioski położonej na krańcu doliny Jujuy oznacza dwudziestogodzinny marsz w trudnym terenie. Ta przeprawa jest okazją do rozważań o tym jak wygląda dostęp do edukacji z dala od cywilizacji i pokazuje jak żyją odizolowane od reszty świata społeczności i jak silny jest ich związek oraz zależność od otaczającej ich przyrody. „The Andean Screen” jest luźnym nawiązaniem do kina drogi, poetycką metaforą łączącą kino i podróż. Silvina Velázquez, dyrektorka szkoły, jest żywym dowodem na to, że uporem można doprowadzić do spełnienia marzeń, a jej działania otwierają przed kobietami żyjącymi w dolinie nieznane im wcześniej perspektywy.
Carmina Balaguer, twórczyni „The Andean Screen” dorastała nad Morzem Śródziemnym w Pirenejach i od wczesnego dzieciństwa podróżowała po świecie. Od najmłodszych lat obserwuje, jak terytoria i ich krajobrazy wpływają na zwyczaje tych, którzy je zamieszkują. W 2013 roku zamieszkała na sześć lat w Argentynie, pracując jako autorka tekstów podróżniczych dla National Geographic. „The Andean Screen” to jej pierwszy dokument jako reżyserki i producentki.
The Last Ski Maker in Scotland
reż. Euan Robinson, 2022, Wielka Brytania, 7’
Zmiany wywołane globalnym ociepleniem sprawiły, że przyszłość narciarstwa w Szkocji stała się niepewna. Jamie Kunka postanowił nie poddać się zwątpieniu i zaczął uczyć się jak robić ekologiczne narty z drewna. Mieszkający w swojej chatce w szkockich górach Jamie jest jedynym człowiekiem w Szkocji wytwarzającym narty. Od 2013 roku robi je ręcznie w swoim warsztacie w Perthshire i używa do tego głównie lokalnych materiałów. Zainspirował go do tego Raya Mears, szwedzki producenta nart. Studiował wówczas projektowanie przemysłowe na Uniwersytecie w Dundee i dzięki dostępowi do dobrze wyposażonego warsztatu miał idealne warunki do stworzenia prototypu drewnianych nart. Były bardzo proste – solidne kawałki sekwoi sosnowej, zagięte na końcach i pokryte smołą sosnową.
Pomimo obfitości surowych, pokrytych śniegiem gór, Szkocja raczej nie znajdzie się na szczycie listy wielu osób planujących wakacje na nartach lub snowboardzie. Jamie Kunka chciałby to zmienić.
Euan Robinson jest filmowcem i reżyserem skoncentrowanym na opowiadaniu wspaniałych historii. Mieszka wśród wzgórz Szkocji, ale pracuje na całym świecie.
The Process
reż. Matt Pycroft, 2021, Wielka Brytania, 15’
Tom Randall jest wspinaczem skałkowym, znanym przede wszystkim jako specjalista od wspinania się w rysach. Tom zdając sobie sprawę ze swoich deficytów w kwestii biegania, a równocześnie szukając niezwykłych, przekraczających granice wyzwań wpada na szalony pomysł. Chce spróbować ukończyć Lakes Classic Rock Challenge, które już raz go pokonało i żeby podnieść poprzeczkę, postanawia połączyć je z Bob Graham Round. Na dodatek daje sobie na to 24 godziny. 15 klasycznych wspinaczek po skałach Lakeland, 42 szczyty i 142 km dystansu. Film śledzi proces treningu Toma, który przeistacza się z początkującego biegacza w eksperta. Jak daleko jest gotów się posunąć, aby osiągnąć swój cel i kiedy uzna, że trzeba się wycofać? Czasami odpuszczenie jest dowodem siły, a nie słabości.
Matt Pycroft jest doświadczonym filmowcem i fotografem, który skupia się na aktywnościach outdoorowych szukając nieustannie nieopowiedzianych jeszcze historii. Jako reżyser i fotograf uczestniczył w wielu wyprawach, między innymi do miejsc takich jak Grenlandia, Pakistan i Alaska.
The Value of Time
reż. Tom Dauer, 2021, Austria, 25’
Hermann Huber zawsze postrzegał swoje górskie życie jak swoistą układankę – kompletną tylko wtedy, gdy rodzina, przyjaźnie, praca i miłość znajdą w niej swoje miejsce.
Urodzony 20 września 1930 r., wychowany w Monachium i Alpach Bawarskich, rozpoczął pracę w firmie „Salewa Leder Waren” w wieku 15 lat. Rozwijał przez lata od podstaw dział sportów górskich, aż w 1972 r. został dyrektorem zarządzającym i zyskał międzynarodową sławę jako „pan Salewa”. Oprócz niezwykłej kariery biznesowej, Hermann ma również na swoim koncie sukcesy wspinaczkowe na całym świecie. Wyjątkowe jest w nim także to, że nawet w podeszłym wieku zachował entuzjazm, ciekawość świata i zapał – dzięki czemu stał się nie tylko legendą w świecie alpinizmu, ale także wzorem do naśladowania dla wielu.
W filmie „The Value of Time” Tom Dauer oddaje hołd człowiekowi, który poświęcił swoje życie górom. Huber spogląda wstecz na swoje bogate i pełne przygód życie zawodowe i górskie. Jego wspomnienia rozciągają się od dzieciństwa, wojny i naznaczonych głodem i niedostatkiem lat powojennych, niebezpiecznych pionierskich dni alpinizmu, aż po czasy wpółczesne.
ZNIKNIĘCIE JANUSZA KLARNERA
reż. Franciszek Berbeka, 2021, Polska, 10’
W 1939 roku Janusz Klarner zdobywa wschodni szczyt Nanda Devi w Himalajach. Wszystko, co w jego życiu wydarza się później, wydaje się być tego konsekwencją. Lawina zdarzeń powraca we wspomnieniach bohatera niczym koszmarny sen. W kraju odradzającym się w nowym komunistycznym porządku, nie można zapomnieć o złamanym tabu.
Franciszek Berbeka studiował na łódzkiej filmówce. Droga, która doprowadziła go do tego miejsca, zaczęła się od umiłowania sztuki, a następnie filozofii, którą studiował na uczelniach w Krakowie i w Warszawie. W losach jego bohaterów, obok sekwencji zdarzeń, ważny jest pierwiastek metafizyczny.
ŻEBY SIĘ WSPINAĆ
reż. Piotr Tenczyk, 2021, Polska, 10’
Krótkometrażowy dokument ukazujący podróż, jaką odbywa zwykły, przeciętny człowiek, podejmując się tego, co kocha i co kształtuje jego charakter na przestrzeni lat. „Żeby się wspinać” portretuje człowieka, który jest przekonany, że nie trzeba zdobywać ośmiotysięczników, by móc powiedzieć, że wspinaczka jest ważną rzeczą w życiu codziennym. Nawet jeśli mamy świadomość, że nie jesteśmy najlepsi, trzymając się pasji, stajemy się lepszymi ludźmi. Po dniu spędzonym w skałach, główny bohater jest po prostu szczęśliwszy i pełen optymizmu.
Piotr Tenczyk – rocznik 1985, absolwent Uniwersytetu Śląskiego. Współzałożyciel stowarzyszenia „Dom z Jaśkowic”. Aktor, reżyser i literat. Swoje prace drukował w pismach „Śląsk”, „Zalew Kultury”, „Po-mysł” i „Kurier Szczeciński”. Współpracował z Cieszyńskim Studiem Teatralnym, Teatrem „Obecność” i wieloma innymi instytucjami kultury. Działa i mieszka w Orzeszu. Zapalony żeglarz, turysta Beskidów. Na temat tej dokumentalnej etiudy wybrał wspinaczkę swojego brata Tomasza i to, jak ta pasja kształtuje życie.